şirketle bu konuda görüşme yapmak lazım ve ortak payda da birleşmek lazım. kendimden örnek tersanede çalışırken dükkan/fabrika ne dersen de. sabah işe giderdik. başka tersanede iş aldığımızda direkt oraya mesai saatinde orada işe başlardık. bu benim iş yerinde olmamam anlamına gelmiyor. en iyi çözüm görevlendirme yazısı almak olacaktır. böylece iş yerinde olmadığınız günleri/saatleri ispatlamış olursun. söz uçar yazı kalır.
İşverenin keyfine kalmış. Normalde haftalık çalışma saati kart puantaji ile tespit ediliyorsa kart basılan anda mesai de başlıyor. Giyinme soyunma işe göre alet edavat hazırlama sürelerinin mesai süresinin icinde olması gerektiği hususunda iş kanununda bir madde yok malesef . Zaten bu tür hak aramalar ancak kamuda olur . Özelde malesef işveren ne hak verirse çalışan da ancak onu alabilir . Yoksa kapıyı gösterirler.
Günlük Çalışma Süresinin Duyurulması Madde 8 .
Günlük çalışmanın başlama ve bitiş saatleri ile dinlenme saatleri işyerlerinde işçilere uygun araçlarla duyurulur.
Yapılan işlerin niteliğine göre, işin başlama ve bitiş saatleri işçiler için farklı şekilde düzenlenebilir.
Şantiye sahasına girişte, fabrika kart bastirmakta. İş veren derki, " Saat 8 de sahada olunup ise başlanacak". Çalışan derki " O zaman benim 07:30 da kart basmam için 7 de yola koyulmam lazım". Bu durum içinden çıkılmaz bir hal aldı ve 10 gündür her gün aynı mesele. Kanun ne der onu merak ettim.
Şantiye sahasına girişte fabrika kart bastirmakta. İş veren derki arkadaş saat 8 de sahada olunup ise başlanacak. Çalışan derki ozaman benim 07:30 da kart basmam lazım bunun için 7 de yolu koyulmam da lazım. Yani içinden çıkılmaz bir hal aldı 10 gündür hergün aynı mesele. Kanun ne der onu merak ettim
Böyle konulara ! kalmışsak ,vay halimize.Böyle bir konunun tartışıldığı yerde,iş
huzurundan bahsetmek hayaldir.İnsana değer vermeyen ( % 51 insan demeyen )
hiçbir kurum,beş ( rakamla da 5 ) para etmez,batmaya mahkumdur.Bu tip işve-
renlerin,gözlerini toprak doyursun.
mesaili işler bana göre hiç bir zaman olmadı, belki de bu yüzden devlet memuru olmadım. çalıştığım iş yerlerinde işime hep sadık kaldım ama geç kaldığımda, insanlık halidir. laf söylediklerinde ertesi gün işi bıraktım. bir çalışanın ferformansı her zaman göz önünde bulundurulmalıdır. yani insani değerler benim için saatten daha önemli.