Konunun en başına dönelim isterseniz . Tersine mühendislik . Biz kabirde yatıyoruz . Birileri dünya hayatında bizi unutmadı gerçekten anıyorlar ve özlüyorlar . Bu durumdan bizim nasıl haberimiz olur .
ölü olduğunda bunu çevrenizdekiler bilir. sizin için (bizim için, benim için) bir şey fark etmez. inandığın ilahinin sana sunduğu yere gidersin. benim haberim olmuş olmamış, benim için önemli değil. olduğum yerde, ne olduğum önemli. bana dua da edebilir, küfür de edebilir. bu onu rahatlatır. bedenim zaten toprak olacak. ruhum mu? kim bilir? bir keresinde 6 saatliğine gitmiştim. karanlık ve sessizdi. geri getirdiklerinde yada ben uyandığımda duyduğum seslerin ne olduğunu anlamaya çalışıyordum, nerede olduğumu anlamaya çalışıyordum. yani benim için hiç bir önemi yok. isteyen dua etsin, isteyen küfür etsin, isteyen şöyle iyiydi desin, isteyen de böyle kötüydü desin. ışığın söndüğü zaman karanlığın ve sessizliğin içinde oluyorsun. yaşadığım bu hayatı cennet te yapacak olan benim, cehennem de yapacak olan benim. vicdanınla barışık yaşa ve huzuru bul. başkalarının ne dediğinin zerre kadar önemi yok. ilk önce kendine saygı duy, kendini mutlu et (açılımı çok geniştir) kendini özgür kıl ve maneviyatını tatmin etmeyi de ihmal etme. bir şeyleri korktuğun için değil, kendi vicdani özgürlüğün için yap. felsefi konularda bir haklılık tartışması vardır. sonuçta herkes haklıdır ama hiç kimse ortak payda da birleşemezler. bu yüzden bırakalım herkes kendi inancını yaşasın. insanları, insan olarak doğru bir çizgi olarak değerlendirelim, eğer bize eğri geliyorsa yol verelim gitsin bizim hayatımızdan çıksın. vicdanı hür, aklı hür, doğru insanlarla yaşamak dileğiyle.
