Üniversitede öğrenci iken 35 yaşlarında bir abimiz vardı .Evliydi ve çocukları da vardı. Devlete bağlı bir kurumda tekniker olarak çalışıyordu. Bölüm ikinci öğretim olduğu için mesaisi bittikten sonra 90 km uzaktan derse gelip gidiyordu. Çok azimliydi. Dersler tam ingilizceydi .Zaman zaman zorlansada kimse de onun gibi düzgün not tutamıyordu. Çünkü dersi tam anlamakta zorlandığı için notlarını sonradan temize çekiyordu. İyi bir ortalama ile mezun oldu kendisi. Demek istediğim azmin elinden bir şey kurtulamıyor. Biraz dişini sıktı ama şimdi meyvesini yiyor.