AG Mehmet
Profesyonel Üye
- Katılım
- 20 Tem 2022
- Mesajlar
- 1,288
- Puanları
- 281
- Yaş
- 70
Bu yazıyı geçenlerde "Hackaday" de gördüm, ilginç geldi, sizlerle (daha ziyade eskilerle) paylaşmak istedim, malüm, kolay kolay bir şeyi çöpe atamayız.
Bu yazı, eski, bozulmaya yüz tutmuş elektrolitik kondansatörleri kurtarmaya yarıyor. Lafı biraz fazla uzatmışlar ama konu teknik, ilginizi çekebilir. tamamının tercümesini okuyabilirsiniz
Eski bir elektronik cihaz, bilgisayar, radyo veya test ekipmanı olsun, onu 'atölyeye' taşıdıktan hemen sonra hemen fişe takmak istersiniz. Acele etmeyin.
Bu güç kaynakları ve analog devreler genellikle durumu belirsiz eski alüminyum elektrolitik kondansatörlere sahiptir ve aniden tekrar güç verilirse kötü şeyler olabilir. Görsel bir incelemenin ardından, sızıntı ve korozyon belirtileri gösterenleri çıkarmak ve değiştirmek için, geriye kalanlar hâlâ sağlam olmayabilir. Uzun süre çalışmadan durduklarında, zamanla zarar gören oksit tabakaları, belirtilen kapasitansın altında, gerilim değerinin altında, hatta tam bir kısa devre bile olabilirler.
Kondansatör arızası çeşitlidir.
Üretildiklerinde kondansatörler, son kapsülleme öncesinde işletme gerilimine yavaşça getirilir, bu da anot temas plakasında ince bir oksit tabakanın oluşmasına olanak sağlar. Bu, elektrikle çalışan bir kimyasal süreçtir ve ihtiyaç duyulan oksijen iyonlarını sağlamak için elektrolitin bir kısmının parçalanmasını içerir.
Normal çalışma durumunda plakalara bir DC polarizasyon uygulandığında bu oksidasyon süreci, "kendini iyileştirme" olarak adlandırılan şekilde, yavaşça devam eder, oksit filmi bütünlüğünü korur ve elektroliti yavaşça tüketir, sonunda kurur ve kondansatör oluşur.
Eğer uzun süre enerjisiz bırakılırsa, anodik oksit tabakası bozulacak ve işletme gerilimi azalacaktır. Güç verildiğinde yeniden şekillendirme süreci yeniden başlayacak, ancak bu kontrolsüz bir ortamda hizla gerçekleşecek ve fazla ısı ve gaz salınımına neden olacaktır. Her şey oksit tabakasının ne kadar ince olduğuna ve deliklerin oluşup oluşmadığına bağlıdır. Yani, tepkime için herhangi bir elektrolit kalmış mı? Kurtarmak için çok geç olabilir.
Eğer oksit tabakası yeterince azalmışsa, kondansatör iletken hale geçer ve sonucunda kendiliğinden ısınma ve kontrolsüz termal bozunma meydana gelir. Şiddetli bir şekilde patlayabilirler, bu kondansatörler üstünde çizikler den anlaşılabilir.
Akmış, sızıntılı kondansatör. Bunları değiştirin! Ve akan iletken maddeleri temizleyin.
Eski kondansatörleri yeniden devreye alabilmenin 'güvenli' yolu, onları fiziksel olarak ekipmandan çıkarmak ve düşük bir, kontrollü gerilim uygulamaktır.
Bu gerilim, belirtilen değerin altında bir değerde tutularak "bias" akımını düşük seviyede, belki sadece 2 mA seviyesinde tutmaktır.
Yavaşça gerilim artırılarak akım tekrar başlangıç seviyesine kadar yükseltilebilir, ancak akım çok yüksek olmamalı ve sıcaklık makul sınırlar içinde olmalıdır.
İşlem, uygulanan gerilim, kondansatör üzerinde belirtilen değere ulaştığında ve akım düşük sızıntı değerlerine düştüğünde sona erer.
Ve Kondansatörünüz kurtulmuş olur, yeniden kullanabilirsiniz.
Bu yazı, eski, bozulmaya yüz tutmuş elektrolitik kondansatörleri kurtarmaya yarıyor. Lafı biraz fazla uzatmışlar ama konu teknik, ilginizi çekebilir. tamamının tercümesini okuyabilirsiniz
Eski bir elektronik cihaz, bilgisayar, radyo veya test ekipmanı olsun, onu 'atölyeye' taşıdıktan hemen sonra hemen fişe takmak istersiniz. Acele etmeyin.
Bu güç kaynakları ve analog devreler genellikle durumu belirsiz eski alüminyum elektrolitik kondansatörlere sahiptir ve aniden tekrar güç verilirse kötü şeyler olabilir. Görsel bir incelemenin ardından, sızıntı ve korozyon belirtileri gösterenleri çıkarmak ve değiştirmek için, geriye kalanlar hâlâ sağlam olmayabilir. Uzun süre çalışmadan durduklarında, zamanla zarar gören oksit tabakaları, belirtilen kapasitansın altında, gerilim değerinin altında, hatta tam bir kısa devre bile olabilirler.
Kondansatör arızası çeşitlidir.
Üretildiklerinde kondansatörler, son kapsülleme öncesinde işletme gerilimine yavaşça getirilir, bu da anot temas plakasında ince bir oksit tabakanın oluşmasına olanak sağlar. Bu, elektrikle çalışan bir kimyasal süreçtir ve ihtiyaç duyulan oksijen iyonlarını sağlamak için elektrolitin bir kısmının parçalanmasını içerir.
Normal çalışma durumunda plakalara bir DC polarizasyon uygulandığında bu oksidasyon süreci, "kendini iyileştirme" olarak adlandırılan şekilde, yavaşça devam eder, oksit filmi bütünlüğünü korur ve elektroliti yavaşça tüketir, sonunda kurur ve kondansatör oluşur.
Eğer uzun süre enerjisiz bırakılırsa, anodik oksit tabakası bozulacak ve işletme gerilimi azalacaktır. Güç verildiğinde yeniden şekillendirme süreci yeniden başlayacak, ancak bu kontrolsüz bir ortamda hizla gerçekleşecek ve fazla ısı ve gaz salınımına neden olacaktır. Her şey oksit tabakasının ne kadar ince olduğuna ve deliklerin oluşup oluşmadığına bağlıdır. Yani, tepkime için herhangi bir elektrolit kalmış mı? Kurtarmak için çok geç olabilir.
Eğer oksit tabakası yeterince azalmışsa, kondansatör iletken hale geçer ve sonucunda kendiliğinden ısınma ve kontrolsüz termal bozunma meydana gelir. Şiddetli bir şekilde patlayabilirler, bu kondansatörler üstünde çizikler den anlaşılabilir.
Akmış, sızıntılı kondansatör. Bunları değiştirin! Ve akan iletken maddeleri temizleyin.
Eski kondansatörleri yeniden devreye alabilmenin 'güvenli' yolu, onları fiziksel olarak ekipmandan çıkarmak ve düşük bir, kontrollü gerilim uygulamaktır.
Bu gerilim, belirtilen değerin altında bir değerde tutularak "bias" akımını düşük seviyede, belki sadece 2 mA seviyesinde tutmaktır.
Yavaşça gerilim artırılarak akım tekrar başlangıç seviyesine kadar yükseltilebilir, ancak akım çok yüksek olmamalı ve sıcaklık makul sınırlar içinde olmalıdır.
İşlem, uygulanan gerilim, kondansatör üzerinde belirtilen değere ulaştığında ve akım düşük sızıntı değerlerine düştüğünde sona erer.
Ve Kondansatörünüz kurtulmuş olur, yeniden kullanabilirsiniz.
